Voor grote complexe organisaties als een universiteit speelt huisvesting als 'productiemiddel' een belangrijke rol in het primaire bedrijfsproces. Maar de universiteitsgebouwen betekenen in hun verschijningsvorm en uitstraling tegenwoordig meer dan alleen het verschaffen van onderdak aan onderwijs en onderzoek. Naast het feit dat men te maken heeft met een dynamische organisatie met zeer gevarieerde activiteiten, is ook het gebouwportfolio van een universiteit vaak omvangrijk en divers in haar functionaliteit, technische staat en uitstraling. Het maken van logische keuzes en het effectief sturen op huisvesting en vastgoed is verre van eenvoudig.

Het huisvesten van complexe organisaties beschrijft vanuit de Leidse praktijk de doorlopende zoektocht naar synergie en het gecompliceerde speelveld waarbinnen universitaire huisvesting tot stand komt. Het D3-model, bestaande uit diverse methoden en een nieuw rekenmodel, ondersteunt het vertalingsproces van ruimtebehoefte naar gebruik, met als resultaat een doeltreffende huisvesting van onderwijs en onderzoek.