Na het verschijnen van Je mag me altijd bellen vroegen mensen Karin Kuiper vaak: Hoe gaat het nu met de kinderen? Hoe gaan zij om met de dood van hun vader? Een vraag die niet eenvoudig te beantwoorden is.

Net als volwassenen rouwen kinderen om het verlies van iemand die hun lief was, maar zij gaan op geheel eigen wijze om met de complexe gevoelens en emoties die ze tegenkomen.
Dit boek laat zien hoe je kinderen in dit proces kunt begeleiden en ondersteunen.

Tranenpotjes en geluksarmbanden schreef zij samen met haar drie kinderen.
In verhalen, gesprekken, anekdoten en tekeningen geeft het een persoonlijk en hoopgevend beeld van hoe je kinderen - soms met wat extra hulp van buiten - kunt helpen hun eigen weg te vinden en zich aan te passen aan het leven zonder de lijfelijk aanwezige dierbare.
Het is een boek voor lotgenoten, vriendjes en vriendinnetjes, familieleden en omstanders.