Weet u het nog, het streepje in het scherm van de zwangerschapstest en het gevoel daarna? Dat je danst, elkaar kust, elkaar knuffelt en het ongeloof dat opborrelt door de gedachte dat er een baby in je buik groeit?

Ongeloof dat er een kindje komt. Zomaar ook het ongeloof op het moment dat je kindje zo snel weer gaat.
Ongeloof, zo ervaar je dit boek.

Het gaat om Hanneke en Corry, zij delen lief en leed. Wanneer Corry na diverse IVF pogingen eindelijk zwanger raakt is de vreugde erg groot. Maar dan gaat het mis.
Haar dochter Fiene wordt veel te vroeg geboren. Hanneke, die machteloos moet toezien, houdt een blog bij om de groeiende groep volgers op de hoogte te houden. De berichtjes op Hyves, de lieve smsjes, àlles wordt bewaard.

Wanneer Fiene na drie maanden vechten voor haar leventje uiteindelijk komt te overlijden besluit Hanneke alles te bundelen als troostrijk cadeau voor haar vriendin.

Hoeveel pijn kan je als mens hebben?

Het was al geen vanzelfsprekendheid zwanger te worden. Dan is het eindelijk zover! Je mag juichen, je krijgt een kind samen! Je gaat er helemaal voor, schaft alles aan wat er op een babyuitzetlijst staat en dan.......dan stopt het ineens 3 maanden nadat zo'n klein mensje onderdeel is geworden van jullie als gezin.

Het is een boek waarin vele vrouwen zich in de eerste bladzijden zullen herkennen. In het bijzonder de jonge moeders. De auteur vertelt over haar gezinsleven, de mooie momenten, de beslommeringen, de drukte binnen een gezin, het gaf mij elke keer weer een glimlach van herkenning.
Zo schrijft zij bijvoorbeeld:"Zo loom en vermoeid als ik me voel, zo uitgeslapen en uitgelaten zijn mijn twee bengels. Ze presteren het om zelfs voor zeven uur in de ochtend de eerste ruzie te maken"!

Die glimlach heb je nodig bij het lezen van dit boek. Dat heeft de auteur goed gedaan. De angst, pijn en onzekerheid in het verhaal raakt je. Maar ook hoe Hanneke haar vriendin en partner bewonderde en met ze meeleefde.

Door de persoonlijke ervaringen die de auteur met je deelt, omarm ik dit boek. Eigen ervaringen raken je, je begrijpt de ander beter.

Een stroom van emotie voert als rode lijn door het boek, de smsjes tussen haar en Conny. De songteksten van liedjes die je vanaf nu associeert met dit verhaal. De berichtjes van de medemens om het stel heen en de afscheidsbriefjes voor Fiene.

Het boek is een echte aanrader. Het heeft mij opnieuw een prachtig inzicht gegeven, koesteren wat je hebt en heel veel knuffelen!

Dat heb ik dan ook gedaan gisteravond toen ik het boek heb uitgelezen en mijn kinderen een nachtzoen gaf. Met tranen in mijn ogen, want het ongeloof kwam weer boven.
Dus vasthouden en genieten!

Simone Lip
'Inzet voor borstvoeding'
www.inzetvoorborstvoeding.wordpress.com