In deze tijden van herdenkingen aan Waterloo is het ook een moment waar meer aandacht wordt besteed aan Napoleon, niet enkel bij de nederlaag van de vernoemde slag, maar ook naar zijn plaats in de geschiedenis en de evenementen waar hij betrokken was. In 1812 was er zo zijn bekende veldtocht naar Rusland… een onderneming die menig veroveraar in de geschiedenis fataal bleek te worden. Ook zo voor Napoleon die doorheen dit avontuur vooral veel slachtoffers liet maken, zowel bij de vijand dan wel in zijn eigen rangen. Een, nadien bekeken, krankzinnige onderneming. Vele boeken werden er al over geschreven, toegankelijke en ook meer gespecialiseerde. Maar de geschiedenis is nooit zo boeiend dan door de ogen van de betrokkenen zelf, en dit is wat we kunnen beleven met dit boeiende boek, waar de getuigenis, mémoires van een direct betrokkene wordt gebracht… vertaald en becommentarieerd door de auteur… Jean-François Dumonceau was een officier die in de garde van Napoleon diende, en wel degelijk kort bij hem stond, onder meer in deze veldtocht. Hij overleefde deze onderneming en schreef later in zijn leven zijn bevindingen van deze slag. Op een zeer levendige wijze beleven we deze catastrofale reis naar Rusland, Moskou en de ellende die de troepen ondergingen… Militair en strategisch van belang, maar ook menselijk een indrukwekkend verhaal, waar je merkt dat er een mens schuilt achter deze officier, met gevoelens en soms verrassende benaderingen… Op een zeer inleefbare wijze gaan we hier een glimp krijgen van het leven zoals het was op het veld en de manier waarop dit werd beleefd door de soldaten… Een boek dat eens op een andere, minder conventionele wijze weergeeft hoe belangrijk deze veldtocht naar Moskou was, en welke ellende er werd beleefd bij deze opdracht. Knap werk!